Er zijn momenten dat ik het allemaal heel spannend vind en geen idee heb waar ik aan begin. Nog lastiger is dan dat er vooralsnog geen duidelijk begin is.. In mijn plan ben ik uit gegaan van onderzoek doen bij de Blue Zone, ik hoop na 7 oktober een beter beeld te hebben van de mogelijkheden. Maar soms denk ik ook zal ik een soort casestudy van mezelf en misschien een paar andere maken? Dit idee kwam van Ingemarie Sam tijdens mijn verdediging…  of zou ik mij toch meer op medisch personeel kunnen richten?

Om die reden vorige week heb ik nog even met Erik Lambeck gebeld. Hij is de bedrijfsmanager bij het centrum voor oncologie van het Radboudumc. Ik leerde hem kennen via Tineke Honingh, zij is fondsenwerver voor deze afdeling. In april had ik een eerste gesprek met hen over mijn plannen mbt mijn onderzoek. In dat gesprek vroeg Erik hoe ik er tegenover stond om ook bij medische professionals te onderzoeken hoe zij creativiteit kunnen inzetten om gebeurtenissen te verwerken. Zij maken ten slotte in hun werk, maar mogelijk ook in hun privéleven, heftige dingen mee. Ook zij kunnen baat hebben van meer besef van hun eigen creativiteit en hoe dit in te zetten. In het verlengde hiervan zijn ze mogelijk sneller geneigd om dit ook in te zetten in de beroepspraktijk. Bijvoorbeeld door eerder met patiënten hierover in gesprek te gaan. Dat is ook wat ik zou willen dat al in de opleidingen meer gebeurt, dat studenten, eigenlijk onwillekeurig welke opleiding dan ook, meer gestimuleerd worden om hun creativiteit te ontwikkelen. Er is een minor ‘creativiteitsontwikkeling’ op de HAN, maar zou dat niet een vast onderdeel van het curriculum kunnen worden? Er is wel besef hiervan, maar kan beter nog worden ingebed. Meer hierover bij het programma ‘De Ander ben Jezelf’.

Terug naar het gesprek met Erik: ik keek terug met hem op het gesprek dat ik eind juni had met hem en twee andere betrokkenen bij The Blue Zone (zie onderzoeksplan). In dat gesprek kwam aan bod, dat in de pilot van dit programma een beetje tegenviel in welke mate verpleegkundigen zich als ambassadeur opwerpen van dit initiatief. Ik opperde in de gesprek de mogelijkheid om wellicht hier eerst naar te kijken, wat hebben zij (de verpleegkundigen) nodig om sneller geneigd te zijn om patiënten te wijzen op de Blue Zone. In het verlengde hiervan opperde Erik het idee om contact te leggen met de afdeling ‘Healthy Professional’.(mail is inmiddels verstuurd naar Kees van Laarhoven) Deze afdeling houdt zich bezig met de (mentale) gezondheid van het medisch personeel van het ziekenhuis. Dit zou natuurlijk ook een hele logische plek kunnen zijn voor mijn onderzoek, zeker als ik mij toch meer, in eerste instantie, tot de verpleegkundigen zou richten.

Inmiddels heb ik helaas gehoord dat Kees van Laarhoven het heel interessant vond, alleen geen mogelijkheden ziet op dit moment voor een onderzoek… 7 oktober wordt steeds spannender.