5 oktober was de première van ‘Wij anti-autoritaire kinderen’ in LUX, Nijmegen, in de grote zaal en helemaal uitverkocht. De positieve reacties waren overweldigend!
Het was ontzettend leuk en bijzonder om hier aan mee te werken. Tijdens het maakproces heb ik veel met Sharon gepraat over onze kindertijd en de manier hoe deze ons heeft gevormd. Ik ben enorm gevleid door de wijze hoe wij, Jessie, Stanneke, Joris, Bas en ikzelf door Sharon in beeld zijn gebracht, verbonden door onze eigenheid en eerlijkheid.

Ik besefte mij wederom hoe ook deze film voor mij, naast de fotoserie ‘Touched’ die ik met John maakte en de dansperformance ‘Funny Feeling’, betekend heeft dat ik in 2018 een goede focus had en dat het hele behandeltraject dat ik onderging voor borstkanker veel meer werd dan een naar en angstaanjagend traject, en zo helemaal aan kon overgeven.
(Nog meer) verdieping, verbinding met mezelf en met zoveel lieve mensen om mij heen én een nieuwe beleving van creativiteit zijn ook opbrengsten van dat jaar.

Dit besef sterkt mij nog meer in mijn overtuiging om mijn onderzoek te doen. Hopelijk kan ik er aan bijdragen dat meer mensen tijdens moeilijke fasen in hun leven beseffen, dat er altijd de mogelijkheid is (hoe klein misschien ook) om er toch iets van te maken. Erg blij dat ik 7 oktober hoorde, tijdens het gesprek dat ik met de initiatiefnemers van de Blue Zone had dat ik daar definitief mijn onderzoek kan doen! Zoals ik al eerder aankondigde in mijn vorige blog, binnenkort mijn aangepaste plan.