Tapis DeBora ‘The Movie’ :)

In dit blog de link naar mijn communicatie filmpje en een aantal reacties die ik hierop kreeg.

Kitlyn Tjin A Djie, grondlegger Beschermjassen en extern expert van mijn onderzoek:

‘Lieve Debora, De tranen stroomden over mijn wangen. Het emotioneert mij enorm de schoonheid van de beelden, de verhalen. De toon van de stemmen. Het gaat over liefde, families, eigen krachtbronnen vinden en nog veel meer. Het gaat ook over waar ik naar verlangde dat beschermjassen meer taal en meer verbinding met andere velden kreeg. Dat heb jij voor elkaar gekregen. De zeggingskracht van de film is zo groot door de ingang, de kunst, en de context, het ziekenhuis, die je hebt gekozen. Mijn dank is alleen uit te drukken met het beeld van de bloemen in mijn tuin. Ze doen mij elke dag denken aan mijn moeder die elke morgen in Suriname om 6 uur opstond en eerst de bloemen in de tuin ging verzorgen. Dikke brassa en tot gauw Kitlyn’

Jan Bransen, Academisch leider Radboud Teaching and Learning Centre & Hoogleraar Filosofie:

‘Dank voor je filmpje. Mooi. Interessant. In woord en beeld, setting en bemensing ziet het er vredig, humaan en veilig uit. Lekker, ook, lijkt me, om die creativiteit, of het artistieke, uit te kunnen leven als onderdeel van je studie.’

Rose Figdor, Adviseur participatie bij Cultuur Oost:

‘Prachtig eerbetoon aan iedereen die heeft meegewerkt!’

Lily van Engen, adviseur samenleving bij Cultuur Oost:

‘Heel lieflijk en zacht, zo mooi dat je het uit de ziekenhuissfeer haalt. Ik heb het meteen doorgestuurd aan een aantal collega’s. Wie weet kunnen we er ooit iets mee tijdens een bijeenkomst, tenminste als jij dat ook wilt.’

Rebecca Berry Meijer, Verpleegkundig Specialist Oncologie in het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen en extern expert:

‘Wow…. wat is het filmpje prachtig geworden! Wat ben ik ontroerd!’

Anoeska Nas, docent ergotherapie HAN:

‘Reageren per mail en zonder interactie voelt als tekort doen aan het filmpje en jouw werk. Dus houd ik het kort: Prachtig en intens, Debora!’

Helen Flören, lid bestuur Wijland en Zelfregiecentrum:

‘Ha Debora, Ik heb het filmpje vandaag 3x keer gezien. Ik vind het prachtig geworden. Er is een oudere stem bij die het ook prachtig kan zeggen. De dame met de lange krullen is vast een actrice. Ze deed het erg leuk. Mooi document met inderdaad pareltjes: de verhalen en  de lapjes. Dit zal heel helend werken voor veel mensen.’

Leonieke van Susante-Verwoerd, hoofddocent HAN:

‘Prachtig en ontroerend Debora! Ik neem aan dat je cum laude afstudeert 😊 Met hartelijke groet, Leonieke’

Susan van Leeuwen:

‘Alsof ik toch even Oerol in stap.’

Bronnen die een beeld geven van mijn inspiratie en mijn achtergrond schetsen:

Hart van Wereldkoks:

In 2007 heeft mijn gezonde dosis nieuwsgierigheid en een enorm groot gevoel voor rechtvaardigheid tot Wereldkoks geleid. Een creatieve broedplaats in een kookstudio waar de ‘Wereldkoks’ een podium en stem kregen om het beste van zichzelf te laten zien en horen, zodat zij ons zo mee konden nemen in hun verhaal. Niet alleen qua kookkunsten en een theoretisch programma dat leidde tot een startkwalificatie, maar ook door een programma gericht op persoonlijke ontwikkeling. Dit ontwikkelde ik samen met studenten van de Hogeschool Arnhem Nijmegen. Creatieve werkvormen waren het uitgangspunt voor dit programma. In deze broedplaats is ook ArtBites geboren: een podium voor talentvolle dans- en theatermakers die de mentale en fysieke ruimte met hun kunst een andere invulling gaven tijdens een drie-gangendiner. Geen traditioneel podium, maar kunst tussen de gangen door en soms letterlijk op je bord of op schoot.

Ik ben blij en en trots dat wij met Wereldkoks een ideale samenleving in het klein hebben gecreeërd om actief een andere manier te laten zien van hoe mensen met totaal verschillende achtergronden, in elk opzicht, op een prettige manier van en met elkaar kunnen werken en leren. De ander is iemand van wie ik kan leren juist omdat deze anders is, aldus de filosoof Levinas. Misschien overbodig om te vermelden, maar voor iemand die een nieuwsgierige natuur heeft, zoals ik, een zeer passende filosofie. 

Het sociaal artistiek werken kreeg hier op een vanzelfsprekende manier vorm en bewezen keer op keer krachtige componenten te zijn om ontmoeting en begrip voor elkaar op een bijzondere en prettige manier tot uiting te laten komen. 

Over de film: de vorm van de mozaïkvertelling die we eerder in het filmpje ‘Hart van Wereldkoks’ hebben gebruikt, wilde ik nu opnieuw inzetten om het kleed en de verhalen een stem te geven. 

Mounira Al Solh

In januari van dit jaar bezocht ik de tentoonstelling ‘POSITIONS #5 Telling Untold Stories’ in het van Abbemuseum: ‘Alle kunstenaars werken met verschillende vormen van storytelling. Ieder op hun eigen manier houden ze zich bezig met vergeten, onbelangrijk gemaakte of verzwegen geschiedenissen.’ (website van Abbe museum). Ik was met name geraakt door het werk van Mounira Al Solh: ‘Ontmoetingen en gesprekken met anderen vormen het uitgangspunt in het werk vam Mounira Al Solh. Vellen geel bureaupapier tonen tekeningen en notities die ze sinds 2012 maakt tijdens persoonloijke gesprekken met vluchtelingen en migranten. Deze vormen de basis voor de geborduurde, meer persoonlijk gemaakte textielwerken in deze zaal. Er zijn in het Arabisch verhalen op geborduurd van vrouwen die zich verzetten tegen mannelijke dominantie.’ (zaaltekst bij tentoonstelling)

Bij de tentoonstelling lag ook een grote megafoon waardoor je gesproken teksten kon horen. Dit inspireerde mij om iets met gesproken teksten in mijn communicatie te doen.

Meer over de expositie: https://vanabbemuseum.nl/programma/programma/positions-5/

Meer over Mounira Al Solh:

http://www.mouniraalsolh.com

Patricia Kaersenhout ‘Guess who’s coming to dinner too’

‘Kaersenhout levert met dit project een artistieke kritiek op het werk The Dinner Party (1979) van feministisch beeldend kunstenaar Judy Chicago, waarin sterke vrouwen worden gevierd maar waarin zwarte vrouwen en vrouwen van kleur ondervertegenwoordigd zijn. De installatie, bestaande uit een grote, gedekte driehoekige eettafel, vormt een eerbetoon aan die vrouwen die zich in het verleden en heden hebben verzet tegen racisme en onderdrukking en zijn opgekomen voor gelijke rechten voor álle vrouwen. Kaersenhout brengt de verborgen levens van 36 heldinnen van verzet voor het voetlicht. Zoals dat van Sanite Belair, die in de achttiende eeuw vocht tegen de koloniale overheersing in Haïti en van Funmilayo Ransome Kuti, de twintigste-eeuwse strijdster voor vrouwenrechten in Nigeria. De installatie is voortgekomen uit een community art project en is nog niet af.’

(bron: https://studiumgenerale.artez.nl/nl/agenda/guess+whos+coming+to+dinner+too/)

Wij, als mensen en maatschappij zijn nooit ‘af’. Kunsteducatie, leren van, met en over kunst en in het verlengde hiervan het ontwikkelen en ontdekken van de eigen creativiteit, is noodzakelijk om een goede samenwerking te bewerkstelligen. Verbeeldingskracht en inlevingsvermogen (empathie) met andere woorden, het vermogen om te kunnen wisselen van perspectief, is een basiscompetentie die we doorlopend moeten willen ontwikkelen. Ik vind het prikkelend en ontroerend als kunstwerken deze boodschap ook uitdragen. Zoals dit werk van Kaersenhout.

Meer over Patricia Kaersenhout:

https://www.pkaersenhout.com

Hannah Arendt:

De filosofie van Arendt is een belangrijke onderlegger van mijn artistieke onderzoek. Een aantal concepten van haar filosofie, hebben weerklank gekregen in het Tapis DeBora en de communicatie.

‘De tafel van Arendt, die het mogelijk maakt om je meningsverschillen/ideeën op uit te wisselen.’ -> Tapis DeBora is aan tafel gemaakt en om die reden is het Tapis DeBora een (tafel)kleed geworden, waar je met elkaar aan kan plaatsnemen en waar het maakproces onafgebroken kan blijven doorgaan.

‘De tweede geboorte, dit symbool staat voor elke keer dat de mens toetreedt tot het openbare domein om daar iets nieuws aan toe te voegen.’ -> Het kleed is ontstaan door de persoonlijke verhalen die beeldend zijn gemaakt en waarmee de deelnemers zich aan elkaar laten zien. Door de verhalen en de rode draad van de vraag zijn de deelnemers aan elkaar verweven geraakt.

Kitlyn Tjin A Djie, grondlegger Beschermjassen methodiek:

www.beschermjassen.nl

« »